We hebben onlangs kennis gemaakt met Jonathan. Jonathan de zeemeeuw. Ook wel genoemd Jonathan Livingston de zeemeeuw. Dit vanwege zijn drang tot ontdekken en vrijheid.
Na deze kennismaking kijken we anders aan tegen zeemeeuwen. Er vliegen er hier veel, zo dicht bij de zee. Natuurlijk, zeemeeuwen kunnen flinke herrie maken en overal op poepen als de beste. Daar staat tegenover dat ze een fabelachtige vliegtechniek hebben. Ze laten zich meevoeren op de wind/ storm rond ons appartementen complex en kijken naar binnen bij ons op de 10e verdieping. In het voorbijgaan ook nog even een poepje tegen het raam. Dan verder zweven, duiken en toch zachtjes landen bij storm. Maar voor Jonathan is dat niet genoeg. Hij is een eigenzinnige zeemeeuw en ontdekkingsreiziger. Hij wil hoger, harder en stunten. Onze kennismaking met hem loopt via het boek over hem (Richard Bach en Russell Munson) en de film die over hem gemaakt is. Vliegende Jonathan (uit het boek):
Aanleiding voor de kennismaking met Jonathan
Kunstenaar Wim Sijbranda heeft voor ons een maatwerk kunstwerk gemaakt dat aansluit bij zijn serie Sealine. Die hangt nu bij ons op het balkon. Daarop vliegt een meeuw zomaar het beeld binnen over de balkonrand. Volgens Wim is dat ‘Jonathan Livingston’. Wij kenden dat verhaal niet, maar dat zijn we behoorlijk aan het inhalen. We houden al een beetje van Jonathan en denken hem hier af en toe te zien langs scheren. We hebben het boek gelezen (tweedehands nog verkrijgbaar) en de film gezien (online te zien).
Trailer van de film:
Filmmuziek van Neil Diamond. Er is een album vol songs van hem van deze film beschikbaar op o.a. Spotify. Song ‘Be’:
Het verhaal
De jonge zeemeeuw Jonathan gaat tegen de traditie van zijn zwerm in. Hij ontwikkelt allerlei fabelachtige vliegtechnieken. Jonathan gaat zelfs zo ver, dat dit ten koste gaat van zijn plaats in de meeuwenmaatschappij/ zwerm. Na een lange worsteling weet Jonathan het vliegen te verheffen tot een aparte kunst; meer dan een middel om voedsel te bemachtigen. Hij ontdekt andere werelden en maakt zich tenslotte zelfs de mystieke macht eigen om te vliegen met de snelheid van een gedachte. Maar zoals Boeddha, reeds met een voet in het Nirwana, naar de aarde terugkeerde ter wille van een huilend kind, zo keert ook Jonathan terug naar zijn eigen maatschappij om de achtergeblevenen te laten delen in zijn geluk. Want uiteindelijk ontdekt hij het meest waardevolle van alles, iets wat meer betekent dan vliegen – maar wat ook moeilijker is: de kunst om anderen lief te hebben als jezelf.
Thema’s in dit verhaal zijn: erbij willen horen, uniek zijn en de last hiervan ervaren, iets zo graag willen doen dat het belangrijker is dan enig ander aspect van leven. Het gaat over moed en doorzettingsvermogen, over doen wat gedaan moet worden, oefenen en het doel bereiken. Het gaat over overgaan naar een ander bewustzijnsniveau, en terug gaan als leraar om wat geleerd is door te geven. Het is een inspirerend verhaal!
Daar gaat Jonathan
Als we nu naar buiten kijken en de meeuwen gadeslaan is er iets veranderd. We letten op hun vliegcapaciteiten en pikken er soms een Jonathan tussenuit. Heerlijk om zo acrobatisch door het luchtruim te vliegen en te zweven, vooral bij een storm. Daarbij denken we aan de lessen die Jonathan ons heeft geleerd. Zie de thema’s hierboven.
Intussen vertoont hij zijn vliegkunsten ook op de Sealine op ons balkon. Met altijd de schitterende omgeving van een strakke zee en ondergaande zon. Genieten.
onzekopthee 